
ที่นอนประจำตอนกลางคืนของโกเมสที่หนึ่ง คือ หน้าศาลพระภูมิ แม้จะดูผูกพันกับที่ตรงนี้แต่คุณชายไม่เคยกล้ำกรายขึ้นไปเขี่ยช่อขนไก่ที่ปักล่อตาอยู่ตรงกลาง หรือปีนป่ายข้ามศาลไปเล่นหลอดไฟอย่างไม่รู้กาลเทศะ คุณชายมักโน้มตัวอย่างสุภาพ ก่อนจะเอาเนื้อข้างแก้มพาดโต๊ะเล็กสำหรับวางของไหว้ก่อนจะหลับจนโต๊ะเลื่อนมาอยู่อีกฟากหนึ่ง เทพประจำศาลคงไม่คิดจะถือสาความอ้วนที่ไม่เข้าใครออกใคร และปล่อยให้คุณชายนอนเอาแก้มพิงตามสบาย แต่ถ้าวันไหนคุณชายไม่ได้หลับ ท่าทีที่คุณชายนั่งเลียตัวต่อหน้าศาลพระภูมิ หรือนอนกลิ้งตัวเล่นไปมาจนบางครั้งเผลอยกเท้าขึ้นอย่างไม่เหมาะสม ซึ่งก็เพียงชั่วครู่เดียวก่อนที่คุณชายจะโน้มหัวคำนับทำความเคารพและหลับไป ความซุกซนของคุณชายไม่เคยวุ่นวายกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คุณชายรู้ดีว่าแม้ตัวเองจะเป็นแมวตัวเล็กๆ ที่ใครต่อใครต่างรักใคร่เอ็นดู แต่ก็ไม่ควรร้องเสียงดังให้น่ารำคาญ “เสียงชายเล็กแหลม ไม่กวนใจใครแน่นอน” คุณชายกล่าวอย่างมั่นใจด้วยเสียงสูง ซึ่งก็น่าจะจริง เพราะคุณชายสุภาพ น่ารักเสมอไม่เว้นแม้แต่กับสิ่งที่มองไม่เห็น ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดูแลปกป้อง และขอให้ความรักคุ้มครองคุณชายตลอดไป

Gomez really loves to lie down in front of our spirit house. He never plays with all the decorations inside, such as feathers or little lights. He just puts one side of his chubby cheek on a small table which we use to place fruits when we pray. He never is that naughty climb across it. Gomez may raise his leg while cleaning himself but that’s okay because it takes just a few minutes, before he bows his head and goes to sleep. His cheerfulness shows respect for the sprit house. He seems to know this, although he is a little beloved cat, he shouldn’t make any annoying sounds. “I have a low and soft voice. It won’t annoy anyone.” Gomez says firmly and confidently in his soprano voice. Maybe Gomez is right. He is a gentle and sweet cat who is sweet to his people even the invisible ones. So please Buddha bless him to have a good life with a good heart forever.
ใส่ความเห็น