aorcatclub

“แล้วเราก็ต้องห่างกันจนได้ โกเมส นี่คงเป็นครั้งแรกสินะ” หลังจากที่คุยกับคุณชายถึงความสุขของการอยู่บ้านของแมว กับเหตุผลของการไปเที่ยวของคน คุณชายดูไม่มีวี่แววจะเข้าใจอะไร ได้แต่รับรู้ว่าเพื่อนสนิทกำลังจะไปไหนไกลแน่ๆ เพราะเก็บกระเป๋าใบใหญ่ มีของเยอะแยะ คุณชายเดินสำรวจดูแล้วก็ลงไปนั่งในกระเป๋า ทำท่าอยากจะให้แพ็คไปด้วย คุณชายใช้วิธีนั่งทับกระเป๋าทุกใบ และเดินตามมานั่งเฝ้าแบบไม่ให้คลาดสายตา อะไรกันคุณชาย ก็คุยกันรู้เรื่องแล้วนี่ คุณชายทำหน้าเฉยใส่ ประมาณว่าใคร ใครคุยกับแก อ้าว เป็นงั้นไป อธิบายมาตั้งหลายอาทิตย์ เอางี้ ระหว่างที่เราไม่อยู่ จะเขียนจดหมายมาเล่าให้ฟังนะว่าแมวเมืองอื่นเขาทำอะไรกันบ้าง และสัญญาว่าจะไม่รักแมวตัวไหนมากกว่าคุณชาย โอเคป่ะ  แต่ช่วงที่เราไม่อยู่ คุณชายก็ต้องทำตัวเป็นแมวเด็กดี อย่าดื้อและทำหน้าบึ้งใส่คุณยาย กินขนมแต่พอดี วิ่งจับแมลงบ้าง คุณชายทำหน้าตาไม่รับรู้ แบบอยู่ๆ ก็ฟังไม่รู้ภาษาซะงั้น เฮ้อ…นี่คงเป็นวิธีดื้อแพ่งของแมวสินะ หรือจริงๆ การไม่ตอบรับ คือการตอบรับแบบหนึ่งที่ไม่เต็มใจ เป็นการรับรู้ที่ไม่อยากเข้าใจ ใช่มั้ยคุณชาย โกเมสหันมามองด้วยหน้าบึ้งๆ แต่มีน้ำตาซึมๆ ทั้งสองตา “เดี๋ยวก็กลับมานะครับ 2 อาทิตย์เอง เราจะคิดถึงกันนะ” คราวนี้น้ำตาแมวผู้ชายก็ไหลริน

“Finally we have to live apart, Gomez.” It’s our first time living apart from each other. After talking about how cats loved to stay home and 5 reasons why people need to travel, Gomez seems to never understand. He only knows that his close friend is going away somewhere. Gomez surveys my suitcase and sits in the empty part which perfectly fits his round body. He refuses to get up. And when I move to pack another bag, he comes to sit on it. He followed me at every step. “What’s matter Gomez. We already talked about this several weeks ago.” Gomez shows no emotion as if he didn’t know anything about it. So I start talking to him seriously. I promised to write him a full blog about what cats in other parts of the world are doing. I promised him not to love any other cat more than him. However I asked him to promise me as well, to be a good boy. Not to eat too many sweets and do some exercise. Gomez still shows his deadpan face as if he didn’t understand what I was talking about. Maybe no response showing reluctant acceptance is in the cats nature. To accept what he didn’t ever want to accept. He turned his unmoving face to me with tears in his eyes. I hugged him and told him “I will be away for only 2 weeks. I’ll miss you everyday.” This time he cries like a little boy.