หลังจากที่ได้อ่านเรื่อง แมวขององค์ทะไลลามะ ทำให้มั่นใจว่าแมวทุกตัวที่มามีชีวิตอยู่ร่วมกับเราต้องมีกรรมสัมพันธ์บางอย่างผูกพันกันอยู่ การได้เจอกันไม่ว่าจะมาจากการซื้อมา ขอมา หรือเก็บมา มันเป็นความบังเอิญที่เกิดขึ้นได้ยากมาก โกเมส ก็เป็นแมวเพียงหนึ่งเดียวในแมวสิบกว่าตัว ที่บ้านเราขอมาเลี้ยงดู จนคุณชายกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตทุกคน
คุณชายชอบเข้ามาเล่นในห้องนอนตอนเช้าตอนที่เรากำลังสวดมนต์ เราก็เลยถือโอกาสปิดประตูขังแมวให้อยู่ฟังสวดมนต์ไปด้วยกันเลย เราก็ไม่แน่ใจหรอกว่าแมวจะรู้มั้ยว่าเราทำอะไรอยู่ แต่เราก็อยากให้คุณชายคุ้นเคยกับเสียงแบบนี้ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน ซึ่งก็น่าจะดีกับตัวคุณชายเอง เราไม่ได้คิดแบบนี้คนเดียวหรอกนะ เพราะมีวันหนึ่งออกไปใส่บาตร เราเห็นคนพาแมวไปใส่บาตรด้วย ในขณะที่ยื่นของใส่ในบาตรพระ อีกคนก็จับแขนแมวยื่นไปแตะที่มือเพื่อใส่บาตรไปพร้อมกัน เชื่อว่าใครได้เห็นภาพนั้นก็ต้องยิ้ม รับรู้ได้ถึงความรักที่เจ้าของมีให้กับแมว เจ้าของแมวเล่าให้ฟังว่าแมวของเขาอายุมากแล้ว เลยอยากพาแมวมาทำบุญด้วย อยากให้เขามีสุขภาพแข็งแรงและอยู่ด้วยกันไปนานๆ ไม่มีใครคอนเฟิร์มอะไรได้หรอกสำหรับความเชื่อ แต่เมื่อมันเป็นการทำดี มันก็น่าจะดีกับทั้งตัวแมวเองและเจ้าของไม่ใช่หรือ
แล้วคุณชายล่ะ เราคงเคยทำบุญด้วยกันมาก่อนหน้านี้แน่ๆ ถึงได้มาเจอกันอีกในชาตินี้ ทำบุญกันต่อไปก็ไม่เสียหายอะไรนี่นะจริงมั้ย คุณชาย
ลองอ่านเรื่องนี้ดู “แมวขององค์ทะไลลามะ” สนุก ได้ข้อคิดเยอะเลย
aorcatclub 
ใส่ความเห็น