ก็ไม่เห็นจะแปลกที่แมวจะไม่มีชื่อ แต่ที่แปลกคือ ไม่มีใครสนใจว่าแมวจะชื่ออะไร และไม่คิดว่าจะตั้งชื่อให้ แต่น้องคนขายในร้านโจ๊กกลับรู้ใจเจ้าเหมียว ถึงกับบอกได้ว่า “แมวตัวนี้ไม่กินหมู มันชอบกินเครื่องใน”
แมวในร้านโจ๊กตัวนี้ เข้ามานั่งเล่น เดินเผ่นผ่านให้เห็นตลอดชามที่นั่งกิน มันเป็นแมวลายปลาสลิดที่ปราดเปรียว ใครสบตาก็จะอ้อนใส่ เดินไปพันขา และทิ้งตัวนอนใกล้ๆ
“ไม่ใช่แมวของที่ร้านนะคะ แต่มาทุกวัน ไม่รู้ชื่ออะไรเหมือนกัน”
คำให้การยืนยันการมีตัวตนของแมวนิรนามลายสลิดตัวนี้ แบบที่ไม่แน่ใจนักกับสถานภาพจริงของแมว ว่าจะเป็นการมาในแบบของแขกผู้มาเยือน หรือเป็นการมาเพื่อเฝ้าถิ่นของตัวเองกันแน่
คุณลุงโต๊ะข้างๆ ยื่นหมูสับในโจ๊กให้ แต่เจ้าเหมียวเมินซะงั้น คุณลุงเรียกซ้ำ แถมยื่นก้อนหมูไปใกล้ๆ จมูก
“อ๋อ แมวไม่ชอบกินหมูสับค่ะ เขาชอบกินเครื่องใน” น้องคนขายโจ๊กกล่าว
“อ้าว งั้นก็ไม่มีแล้วนะลูก ลุงไม่ชอบกินเครื่องในซะด้วยสิ” คุณลุงเก็บหมูไปทิ้ง แล้วเดินจากไป
เจ้าเหมียวคงไม่ได้ตั้งใจจะปฏิเสธน้ำใจคุณลุงหรอก แต่แค่ไม่ชอบจริงๆ และแมวก็ไม่โกหกซะด้วย
การได้เจอแมวที่ร้านโจ๊กกับเรื่องราวเล็กๆ ของน้องคนขายที่ยืนยันว่าเขาไม่ได้เลี้ยงแมว และไม่รู้ว่าแมวชื่ออะไร Cat club รู้สึกได้ว่ามันเป็นการไม่รู้จักชื่อที่น่าประทับใจจริงๆ และทำให้เรียนรู้ว่า จริงๆ แล้ว การรู้ใจ มันสำคัญกว่าการรู้จักชื่อตั้งเยอะ คงเหมือนเจ้าแมวนิรนามตัวนี้ ที่รู้ซึ้งถึงเรื่องนี้ดี จึงไม่มีทีท่าจะแคร์หรือน้อยใจที่ไม่มีใครสนใจจะตั้งชื่อให้มัน เพราะคงรู้แล้วว่าความเอ็นดูและเมตตาไม่ได้อยู่ที่การตั้งชื่อน่ารักๆ แต่อยู่ที่น้ำใจที่มีให้กันต่างหาก
Cat club ขอบคุณน้ำใจที่ไร้รูปแบบของน้องคนขายโจ๊ก และยินดีที่ได้รู้จักเจ้าเหมียวนิรนามขึ้อ้อนตัวนี้
aorcatclub 
ใส่ความเห็น