screen-shot-2017-02-24-at-10-00-52-pm
credit story form http://www.facebook.com/clubofcat

“จากคนที่คนละทาง บางทีอยู่ไกลกันเหมือนอยู่คนละดาว แต่ก็มาเจอกัน รักกัน ใช้ชีวิตด้วยกัน มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ”

จากตะโก้ แมวตัวแรกที่มาอยู่ด้วยกัน เป็นลูกแมว 1 ใน 4 ของทั้งครอกที่ถูกทิ้งไว้ในตึกร้างกลางกรุงเทพฯ ด้วยความที่หน้าตาน่ารัก สีขาว ตาฟ้า ซึ่งถูกชะตากันตั้งแต่แรกเห็น ตะโก้ก็ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวกว่า 2 ปีครึ่ง ก่อนจะบอกลาแล้วจากไปด้วยโรคลูคีเมีย

tako
ตะโก้แมวตัวแรกที่บ้าน

โกเมส แมวเลี้ยงในฟาร์มที่เดินทางมาจากต่างประเทศ ด้วยความถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็นของบ้านหลังแรก จึงนำเข้าโกเมสมาอยู่ร่วมชายคากับสมาชิกแมวอื่นๆ ก่อนจะส่งต่อมาถึงบ้านเรา ซึ่งตอนนั้น โกเมส ก็เป็น 1 ใน หมู่แมวกว่า 10 ตัว ที่มีท่าทางตลก ขี้กลัว สันโดษ ดูจะเหมาะกับบ้านเรา และโกเมสก็กลายเป็น คุณชาย ของครอบครัวมาร่วมปี

img_7141
โกเมส แมวตัวที่สองของบ้าน

อะไรทำให้เราเจอกัน จากคนละที่คนละทาง บางทีอยู่ไกลกันเหมือนอยู่คนละดาว แต่ก็มาเจอกัน รักกัน ใช้ชีวิตด้วยกัน ไม่ใช่แค่กับแมว แต่เป็นกับคน ที่โคจรมาเจอกัน และใช้เวลาร่วมกัน พอหมดเวลาก็เดินจากไป วิถีชีวิตของคนก็คงเหมือนกับวงโคจรของดาว ที่มีวงโคจรของตัวเอง แต่ละคน แต่ละวง ซ้อนไขว้กันอยู่ ถึงเวลาที่โคจรมาอยู่ใกล้กัน ก็ต้องใกล้กันด้วยเหตุบังเอิญสารพัด บางคนใช้เวลาหลายปี บางคนก็อยู่แค่ช่วงสั้นๆ จะหลีกเลี่ยง หรือผลักไสก็ต้องกลับมาใกล้กันอยู่ดี แต่พอหมดเวลา ดาวก็ดูจะเคลื่อนห่างจากกันไปซะอย่างนั้นโดยบางทีก็ไม่มีเหตุผลดีๆ มาอธิบาย คราวนี้ไม่ว่าจะยื้อ จะขอร้องอย่างไรก็หยุดความห่างนั้นไม่ได้ แล้วถ้าการเจอและการจาก คือการไขว้กันของดาวแต่ละวงโคจร เราไม่สามารถรีบที่จะอยากเจอและอยู่กับใครนานๆ หรืออยากจากและจบกับใครเร็วๆ เพราะดาวแต่ละดวง ต่างโคจรกันไปในวิถีของตัวเอง จะรีบเร่งให้เร็วหรือยื้อให้ช้าก็ไม่มีใครบังคับได้ เหมือนบางคนพอรู้จักกันมากขึ้นอยู่ด้วยนิดเดียวก็เกินพออยากออกให้ห่างก็ทำไม่ได้ ในขณะที่บางคนยิ่งรู้จักยิ่งรู้สึกดีอยู่ด้วยเท่าไหร่ก็ไม่พอ ไม่อยากให้จากไปเลย ก็หยุดยั้งไม่ได้อีก การเจอและการจาก เกิดขึ้นเองเมื่อถึงเวลา เจอเมื่อถึงเวลา จากเมื่อหมดเวลา ไม่มีใครกำหนดได้เลย

“What bring us from very far away, a different place, a different culture or even a different planet to meet, to live and to love each other. What is it that brings us together?”

Tako, our first domestic cat, was 1 of 4 kittens who were abandoned in the middle of Bangkok. She had blue eyes, white silky fur. We liked her at once, at our first meeting. We picked her up and raised her in our house. She lived with our family for more than 2 years, and then left us when she had leukemia. Gomez, our second domestic cat, a foreigner, a specially bred cat, caught his first owner’s eyes immediately. So he was brought to live in the first house before coming to our house. He was 1 of 10 cats. We chose him because of his funny, frightened look and his individual personality, which we thought would be good for our family. He is our princely cat who has lived happily in our house for year so far.

What bring us from very far away, a different place, a different culture or even a different planet to meet, to live and to love each other. It’s no accident why we met. It’s not about a cat but humans. Someone we spend only short time with and then separate. Each person has their own way of life like each star having its own orbit. They intersect with one another. No one knows how long of each intersection will take. If it happens, we will definitely meet somehow. Someone we meet and stay with as a good friend for years and years, never feel it is long enough. While someone we live with only a short time, and we become sick of each other and feel terrible about it. We can’t control orbits. They just go round and round. We meet and leave when it’s time.