แมวขาวตัวนี้ มีสีขาวทั้งตัวและมีนัยน์ตาสีฟ้า มีปลอกคอแสดงให้พอรู้ว่าเป็นแมวมีเจ้าของ แต่เท่าที่เห็น เจ้าเหมียวก็ใช้ชีวิตเอาท์ดอร์อย่างสบายใจไปตามสัณชาตญาณ หาอาหารเองอย่างคล่องแคล้ว ล่าเหยื่อเองอย่างไม่ร่ำไรเมื่อโอกาสมาถึง ด้วยท่วงท่าที่นุ่มนวลแต่ก็รวดเร็ว ปราศจากความลังเล

เจ้าเหมียวตัวนี้เป็นแมวมีพันธุ์…พันธุ์ขาวมณี
ลองค้นดูลักษณะแมวขาวมณีใน wikipedia ที่อธิบายถึงลักษณะแมวพันธุ์นี้ ว่ามีสีขนและผิวขาวสะอาด ขนสั้น นุ่ม รูปร่างลำตัวยาว ขาเรียว หน้าสามเหลี่ยม หูตั้งใหญ่ ตาฟ้า มีนิสัยค่อนข้างเชื่อง เหมาะกับการเลี้ยงเป็นเพื่อน ที่ว่ามาตอนแรกเจ้าเหมียวน่าจะเป็นแมวขาวมณีแน่ๆ แต่พอบอกว่าเชื่อง เอ๊ะ! เริ่มไม่ใจ
สัณชาตญาณแมว
มองแว่บแรก แมวขาวปลอดทั้งตัวตัวนี้ดูหน้าตาเหวี่ยงๆ เหมือนจะเป็นแมวสายโหด ที่ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ แต่ที่ไหนได้ เชื่องอย่างกับแมวบ้าน เจ้าเหมียวเป็นขาวมณีจริงๆ ด้วย แค่สบตา เจ้าเหมียวก็เดินเอาตัวสีขาไปมาหน้าหลังอยู่หลายรอบ ก่อนที่สายตาทั้งคู่ของแมวจะไปเจอสิ่งที่คิดว่าอาจจะเป็นอาหาร จึงได้เดินจากไป ไม่งั้นเจ้าเหมียวจะเดินพุ่งมาหาแบบไม่ปล่อยให้ถ่ายรูปได้เลย
แมวขาวปลอดทั้งตัวตัวนี้ แน่ชัดแล้วว่าเป็นแมวขาวมณีที่ใช้ชีวิตอยู่แถวตลาดริมน้ำที่นครสวรรค์ ไม่รู้แน่ว่าชื่ออะไร เพราะเห็นใครๆ ก็เรียกเหมียวๆ แต่เชื่อว่าต้องมีใครสักคนที่เป็นเจ้าของ ซึ่งอาจจะเป็นป้าร้านผลไม้ คุณยายร้านขายพวงมาลัย หรือคุณลุง คุณน้าในตลาดนั่นแหละ ที่เห็นเจ้าเหมียวเป็นลูกเป็นหลานจึงเมตตาช่วยกันเลี้ยง เจ้าเหมียวจึงดูไม่ได้เป็นแมวจรที่ดุร้ายเพราะความอ้างว้างที่ทำให้ต้องต่อสู้โดยลำพัง ตอนแรกที่เจอ เหมียวคงขอหยั่งเชิงแป๊บนึง ดูให้แน่ใจก่อนว่าคนแปลกหน้ามาดี พอแน่ใจถึงค่อยเดินรี่มาหาอย่างไม่เกรงกลัว แถมร้องทักทายอย่างกับสนิทกันมานาน ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเรามีกลิ่นแมวโกเมสติดตัวอยู่บ้าง จึงดึงดูดแมวตัวอื่นได้ง่าย หรือไม่แมวก็อาจมีสัมผัสที่รู้ได้ว่าใครเมตตาและใครมาร้าย เป็นสัณชาตญาณของการเอาตัวรอดอย่างหนึ่ง ที่คนก็ใช้สัณชาตญาณนี้อยู่บ่อยๆ เพื่อสกรีนคนที่เข้ามาให้พอรู้ว่า ใครมาดีและใครที่ต้องระวัง อาจถูกบ้างผิดบ้าง แต่ก็เป็นเกราะด่านแรกของสิ่งมีชีวิตที่ใช้ป้องกันตัวเอง ไม่ให้ใครมาทำร้าย และป้องกันใจไม่ให้ต้องบาดเจ็บเพราะใครง่ายๆ
แมวขาวมณี อ่อนโยนแต่แข็งแกร่ง
แม้ว่าความอ่อนโยน บอบบาง จะเป็นสิ่งที่ทำให้โลกหมุนไปอย่างสมดุล แต่ไม่ใช่สัญลักษณ์ของความอ่อนแออย่างแมวขาวสัณชาติไทยพันธุ์ขาวมณีตัวนี้ ดูภายนอกอาจดูเป็นแมวที่ดูนุ่มนิ่มเปราะบาง ด้วยขนสีขาวที่ดูขาวมากขึ้นเมื่อเทียบกับพื้นตลาด แต่เจ้าเหมียวไม่มีทีท่าอ่อนแอแบบเด็กขี้แย ไม่ได้เป็นแมวคุณหนูเหมือนลุค เจ้าเหมียววิ่งเล่น กินอาหาร นอนหลับบนพื้นได้ และล่าเหยื่อเป็นอย่างที่แมวตัวอื่นๆ เขาทำกัน โดยยังมีความน่ารักในแบบที่ใครเห็นก็ต้องเอ็นดู เจ้าเหมียวจะเข้มแข็งได้อย่างเหลือเชื่อ ในวันที่มีศัตรูแปลกหน้าล่วงล้ำเข้ามาในอาณาเขต ล้ำเส้นเข้ามารังแก เจ้าเหมียวก็พร้อมจะสู้สุดใจอย่างไม่ยอมแพ้ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหน หรือแม้แต่วันที่ลุงกับป้ามัวยุ่งขายของจนลืมว่างอาหารไว้ให้ ความหิวก็เป็นตัวเร่งเร้าให้เจ้าเหมียวต้องโชว์ฝีมือการหาอาหารด้วยตัวเอง ซึ่งเจ้าเหมียวก็พร้อมที่จะแสดงให้โลกรู้ว่าในยามขับขัน แมวขาวขนนุ่มๆ ตัวนี้ จะตื่นตัวและลุยไปพร้อมกับสัณชาตญาณแมวที่จะสู้ทุกทาง ไม่ว่าจะเพื่ออาหาร เพื่อสิ่งที่มันรัก หรือเพื่อการดำรงอยู่ของชีวิต

นักสู้ผู้อ่อนโยน
ขอบคุณแมวขาวมณีที่ตลาดริมน้ำตัวนี้ที่ใช้ชีวิตโชว์ให้เราได้ดูในช่วงเวลาสั้นๆ ที่เจอกัน และให้ข้อคิดดีๆ เป็นของขวัญให้พวกเรารู้ว่า การเป็นนักสู้ ไม่จำเป็นต้องทำตัวใหญ่ๆ กร่างๆ เสียงดังๆ ก้าวร้าว หรือแข็งกระด้าง นักสู้ที่แท้จริงสามารถเป็นเป็นคนอ่อนน้อม ถ่อมตน สุภาพ อ่อนโยน ไม่ถือตัว แต่ทว่ากล้าหาญ และไม่ยอมแพ้ ก็พร้อมเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งได้ในทุกสนามชีวิต อย่างแมวขาวมณีตัวนี้ ที่ยังคงใช้ชีวิตอิสระของมันในตลาดได้อย่างน่ารักและสง่างามในเวลาเดียวกัน Cat club ขอชื่นชมอย่างจริงใจ และขอบคุณลุงๆ ป้าๆ ในตลาดที่ช่วยกันทำให้เจ้าเหมียวใช้ชีวิตแมวๆ ได้อย่างไม่โดดเดี่ยวและไม่ยากลำบากนัก และยังคงมีความรู้สึกดีๆ ให้กับคนแปลกหน้าอย่างเราที่โชคชะตาพาให้มาเจอกัน ^^
ใส่ความเห็น